วันพุธที่ 10 มีนาคม พ.ศ. 2564

เสียตัวให้ยามที่บริษัท

 

สวัสดีครับผมชื่อมาร์คครับตอนนี้เปิดบริษัทส่งออกสินค้าไปต่างประเทศครับผมภาคภูมิใจกับมันมากเพราะผมสร้างมากับมือด้วยบุคลิกความเป็นผู้นำของผมทำให้ลูกน้องในบริษัทเคารพยำเกรงผมมาก เป็นชายวัย 48ที่ถึงจะอวบอ้วนแต่ก็น่าเกรงขามด้วยเหตุผลนี้เองจึงไม่มีใครกล้าถามผมว่าทำไมผมไม่แต่งงานสักทีแต่ก็แอบมีนินทากันบ้างว่าเป็นเพราะอะไร บ้างก็ว่าเพราะนิสัยเจ้าระเบียบของผมทำให้ไม่มีคนอยากอยู่ด้วย หรือเพราะความไม่มีเวลาของผม เลยหาแฟนไม่ได้เพราะผมจะทำงานดึกตลอด บางวันก็ไม่ได้กลับบ้านแต่ก็ยังทำงานต่อได้อีกวันนึงเต็มๆ
วันนี้ก็เป็นดังเช่นทุกวันผมเดินตรวจงานในโกดังของผมตามปกติจนใกล้จะได้เวลาเลิกงานแล้วทุกๆคนเตรียมตัวกลับบ้านกันแล้วแต่ผมคงยังกลับไม่ได้เพราะสินค้าหายไปส่วนนึง เมื่อเห็นดังนั้นผมรีบตามตัว นายสมานหัวหน้ายามไปเจอที่ห้องส่วนตัวทันที เวลาล่วงเลยไปจนสองทุ่มที่ผมตำหนินายสมาน
“สินค้าล๊อตนี้หายไปหลายอยู่นะนายสมานทำไมทำเป็นแบบนี้ ผมจ้างคุณมาเฝ้าโกดังนะ ไม่ได้จ้างมานอน ทำไมของผมถึงหายแบบนี้นี่เอง เมียถึงหนีไปกับชู้น่ะ”
เมื่อจบประโยค นายสมานลุกขึ้นด้วยท่าทางโมโหสุดขีด
“พูดแรงไปแล้วนะคุณมาร์คเห็นว่ายอมให้หน่อยได้ใจใหญ่เลยนะ”
นายสมานพุ่งตัวมาชาร์จผมแล้วผลักผมลงปกองกับพื้น ผมพยายามจะร้องให้ช่วยก็โดนนายสมานต่อยเข้าที่ท้องน้อยจนจุกตัวงอ
“ร้องไปก็ไม่มีใครช่วยหรอกครับที่นี่อยู่ไกลคนมาก แถมยามอีกสองคนก็ไม่อยู่ผมให้ไปข้างนอกวันนี้ผมมีเวลาให้ทั้งคืน”
นายสมานกระชากเสื้อผ้าผมขาดจนตอนนี้เหลือแค่กางเกงในสีขาวตัวบางจิ๋วเป็นด่านสุดท้าย
“โอ้โห้ ขาวจั๊วเลยนี่หว่าคุณมาร์คขาวกว่าเมียเก่ากูอีก ไอ้สัตว์เอ๊ย ตัวอย่างกับควายใส่กางเกงในตัวนิดเดียว”
ทำไมต้องเป็นวันนี้นะ วันนี้ผมใส่กางเกงในสีขาวแบบบางซะด้วยบางขนาดที่ว่าธรรมดาก็แทบจะเห็นทั้งตัวอยู่แล้วถ้าเปียกน้ำล่ะก็เหมือนไม่ใส่อะไรเลยล่ะครับ
“นายสมานจะทำอะไรน่ะทำแบบนี้ผมแจ้งตำรวจจับได้นะ”
ผมพูดพลางพยายามคว้าเอาเสื้อผ้าที่ขาดรุ่งริ่งมาปิดร่างกาย
นายสมานเหมือนไม่สะทก สะท้านกับคำพูดของผมเท่าไหร่นักจัดแจงถอดเสื้อผ้าออกเผยให้เห็น มังกรตัวเขื่อง ขนาดใหญ่
“ถ้าจะแจ้งก็แจ้งเลยครับจะได้ประกาศให้คนเค้ารู้ไปให้ทั่วว่าเราเป็นอะไรกัน”
ขณะที่นายสมานกำลังหันหลังผมรีบคว้ากุญแจรถแล้ววิ่งออกไปที่ประตูผมวิ่งออกมาทั้งสภาพที่แทบจะเปลือยล่อนจ้อนผมวิ่งแบบไม่คิดชีวิตผ่านโซนทำงานของลูกน้องผมไปอีกนิดเดียวก็ถึงประตูแล้วและแล้วผมก็ถึงประตู
ประตูล๊อค!!
ผมเขย่าประตูอย่างบ้าคลั่งแต่มันก็ไม่ออกหันหลังกลับไปเห็นนายสมานค่อยๆย่างสามขุมมาตามทางเดินอย่างใจเย็นนั่นมันยิ่งทำให้ผมคลั่งยิ่งกว่าเดิม
“เขย่าให้ตายมันก็ไม่เปิดหรอกครับมันล๊อคแน่นหนามาก ตามคำสั่งคุณมาร์คไงคับ”
นายสมานพูดเยาะเย้ยผมด้วยคำสั่งของผมเองว่าให้ล๊อคประตูให้แน่นหนาอย่าให้ใครเข้ามาได้เด็ดขาดไม่คิดเลยว่าตอนนี้สิ่งที่ผมทำจะย้อนกลับมาทำร้ายผมเอง
โดยที่ยังไม่ได้ตั้งตัวนายสมานก็กระชากหัวผมลงไปกองกับพื้น
ตอนนี้ผมคิดอะไรไม่ออกแล้วครับนอกจากคำด่ามากมายให้นายสมาน
“ไอ้Here ไอ้Sadชิงหมาเกิด  !@#$%^&*(”สารพัดคำที่ผมคิดได้พ่นออกมาด้วยอารมณ์โมโห
นายสมานจิกหัวผมขึ้นมาแล้วตบหน้าผมอย่างแรงจนลงไปกองที่พื้นพร้อมกันนั้นนายสมานก็เอาเท้ามาเหยียบหน้าผมไว้
“จองหองจริงนะมึงไอ้อ้วนวันนี้กูจะสั่งสอนมึงเอง”
นายสมานหยิบเข็มขัดหนังออกมา แล้วฟาดลงมาที่ผม ตอนนี้นายสมานเปลี่ยนไปเป็นคนละคนโดยสิ้นเชิงไม่ใช่ยามบ้านนอกคนที่เป็นลูกจ้างผมอีกแล้วเค้าเปลี่ยนไปเป็นปีศาจร้ายเสียแล้ว ใบหน้าของเค้ามีความสุขกับการเฆี่ยนตีผมมากแววตาเค้าดุดัน
ผมพยายามปัดป้องแต่ก็ทำได้ไม่นานตอนนี้เหลือหนทางสุดท้ายแล้วที่ผมจะรอดจากที่นี่ไปได้
ก็คือ”ปืนที่อยู่ในตู้เซฟผม” ผมพยายามลุกยืนเพื่อเดินกลับไปที่ห้อง
พลั่ก!! ผมล้มหน้าทิ่มพื้น เพราะแรงถีบจากด้านหลังนอกจากเท้าแล้วยังมีทั้ง เตะ และฟาด
“อยากกลับห้องเหรอไอ้อ้วน คลานไปสิ คลานไปตอนนี้มึงเป็นหมาเลี้ยงของกูมึงต้องคลานแบบหมา”
ผมอดทนคลานจนถึงห้องทำงานผม ตอนนี้ตัวผมลายไปหมดแล้วก้นผมก็ร้อนผ่าวไปหมด มันคงจะระบมจนผมนั่งไม่ได้แล้วแน่ๆ
ลุกขึ้นมาเกาะโต๊ะไว้แล้วหันตูดมาได้เวลาสนุกแล้วไอ้อ้วน ได้เวลาแล้ว
ผมแกล้งทำตามที่มันสั่งโดยผมไปเกาะตรงตู้เซฟพอดีในระหว่างที่นายสมานเตรียมตัว ผมก็จะกดเปิดเซฟ
“3 0 8 1” ENTER แต่ทำไมกันรหัสไม่ผ่านได้ยังไงกัน
ในระหว่างที่ผมกำลังแปลกใจ ผมก็รู้สึกได้ว่ามีท่อนลำใหญ่มาแทงก้นผมผมเสียวสันหลังวาบเพราะนายสมานลากลิ้นจากร่องก้นผมขึ้นมาถึงซอกคอ และรูหูตอนนี้ผมทั้งกลัว ทั้งสยอง และเสียวปนกันไป
“รหัสผ่านผมเปลี่ยนให้แล้วนะครับที่ถูกต้อง ต้องอันนี้ครับคุณมาร์ค”นายสมานกระซิบที่ข้างหูผม
“จะใช้ไอ้ที่อยู่ข้างในทำร้ายผมเหรอคับ นิสัยไม่ดีนะครับต้องโดนลงโทษ”
เมื่อประตูเซฟเปิดออกนายสมานล้วงมือเข้าไปหยิบปืนของผมมันจะต้องฆ่าผมแน่ๆเลย ฆ่าผมเพื่อปิดปาก ตอนนั้นน้ำตาผมไหลพรากด้วยความกลัวตาย
แต่ผมก็ต้องแปลกใจที่นายสมานหยิบออกมาไม่ใช่ปืนแต่เป็นจู๋ปลอมอันใหญ่ยักษ์
นายสมานเอามันมาวางไว้บนโต๊ะ แล้วผลักผมลงไปกับพื้น แล้วฟาดด้วยเข็มขัดอีกครั้งตอนนี้ผมไม่มีแรงจะทำอะไรแล้วคัรบ นอนรับชะตากรรมแล้ว
นายสมานโยนดิลโด้มาทางผม แล้วตัวนายสมานเองไปนั่งที่เก้าอี้ทำงานของผม
“ยัดเข้าไปในตูด”
ผมหยิบดิลโด้มาทาเจลแล้วยัดเข้าไปในตูดของผมมันเข้ายากมากเพราะรูตูดผมไม่ได้มีอะไรผ่านเข้าไปเป็นเวลานานหลายปีแล้วผมพยามเปลี่ยนท่าหลายท่าแต่ก็ยังไม่สามารถยัดมันเข้าไปได้นายสมานเริ่มมีท่าทีไม่พอใจที่ผมทำไม่ได้นายสมานจึงหยิบปืนของผมที่ซ่อนไว้มาวางไว้บนโต๊ะให้ผมเห็นผมรู้แล้วว่าถ้าทำไม่สำเร็จจะต้องเจออะไรเมื่อความกลัวเข้ามาผมตัดสินใจยอมเจ็บตูดแทงพรวดเดียวเข้าไปจนมิดลำ ผมจุกจนตัวงอสั่นริกๆที่พื้น นายสมานมองอย่างพอใจก่อนจะจิกหัวผมแล้วเอาตัวไปพาดที่โต๊ะทำงานจัดท่าทางให้ผมนอนคว่ำราบไปกับพื้นโต๊ะถ่างขาผมออกจนเห็นดิลโด้ที่เสียบก้นผมอยู่
พรวด! นายสมานดึงดิลโด้ออกมาอย่างเร็ว จนผมแสบตูดไปหมดก่อนที่ผมจะทันได้รู้สึกโล่ง นายสมานก็เสียบควยอันใหญ่เข้ามา แล้วค่อยๆเด้าผมช้าๆขนาดของมันไม่ต่างจากดิลโด้อันนั้นเลยรูตูดผมแสบไปหมดจนแทบไม่รู้สึกอย่างอื่นเลยจนทั่งนายสมานก้มลงมาดูดนมผมลีลาการใช้ลิ้นไม่ธรรมดาเรียกว่าขั้นเทพเลยเพราะแค่ตวัดลิ้นทีเดียวผมถึงกับเสียวจนตัวบิดไปมาอย่างเสียไม่ได้จนโดยล๊อคตัวเอาไว้แล้วควยเสียบพรวดเข้ามาใหม่คราวนี้มันไม่ได้มีแต่ความแสบแล้วเพราะมันเข้ามาได้ลึกกว่าเดิม(ลืมขมิบ)ตอนนี้ผมรู้สึกแล้วว่าในความแสบและจุกนั้นมันเพลิน มันเสียว และมันรู้สึกดีมากจนควยของผมแข็งขึ้นมาเอง
อย่าเกร็งปล่อยไปสบาย
ผมทำตามอย่างว่าง่ายทั้งเสียว ทั้งคราง จากนอนคว่ำไปนอนหงาย ท่าหมาท่ายืนพิงกำแพงผมโดนนายสมานจับเย็ดรอบบริษัทจนมาถึงที่ห้องทำงานของผมนายสมานเร่งซอยผมอย่างแรงจนผมเองเกือบจะแตกแล้วแต่ก็หยุดเสียก่อนดึงควยออกและไปนั่งเล่นที่โซฟาปล่อยผมให้นอนราบคว่ำหน้าอยู่ที่โต๊ะทำงานในหัวสมองคิดอะไรไม่ออกเลยได้แต่นอนหอบหายใจ
ทำต่อเถอะ(ผมพูดทั้งๆที่หอบหายใจ)
“ว่าอะไรนะ” เพี้ยะ! นายสมานเอามือที่หนาและหยาบกร้านฟาดตูดผมอย่างแรง
ทำต่อทีนายสมาน
“ทำอะไร” เพี้ยะ ผมโดนตีอีกครั้ง
เอาแหย่ตูดผมหน่อย
เอาอะไรแหย่วะ เพี๊ยะ!
“ที่เป็นแท่งๆเมื่อกี้”
                “ไม่รู้เรื่องเว้ยดังๆชัดๆ”
“ควยครับเอาควยเย็ดตูดผมทีครับ”
“ได้เลยในเมื่อมึงขอขนาดนั้น”
นายสมานแทงควยพรวดเดียวเข้ามาในตูดผมแล้วเริ่มซอยอย่างแรงจนผมเสียวตูดในสมองว่างเปล่าเพราะตอนนี้ได้รับรู้รสชาติความสุขแบบที่ผมไม่ได้รู้สึกมานานผมร้องครางอย่างไม่อายอีกแล้วตอนนี้ผมต้องการแค่โดนเย็ดเท่านั้นควยผ่านเข้ารูตูดด้วยความเร็วจนจับจังหวะไม่ได้ยิ่งเข้าลึกเท่าไหร่ยิ่งทำให้เสียวมากขึ้นมือผผมจับขอบโต๊ะไว้แน่นหน้าแนบกับพื้นโต๊เท้าจิกพื้นบิดตูดไปมาตามจังหวะการแทง
“จะแตกแล้วผมจะแตกแล้วครับพี่สมาน”
ผมร้องบอกนายสมานเมื่อรู้ตัวว่าไม่อาจจะทนได้อีกต่อไป
“งั้นก็แตกมาเลยเว้ยไม่ต้องเก้บไว้กูจะแตกพร้อมกันนี่แหละ”
นายสมานเร่งจังหวะซอยถี่ขึ้นผมรู้สึกได้ถึงควยนายที่ทั้งควงทั้งงัดไปพร้อมกันจนในที่สุดน้ำขาวๆก็พุ่งออกมานองเต็มพื้นไปหมดพร้อมกันนั้นก็รู้สึกได้ถึงน้ำอุ่นๆที่ไหลอยู่ในตูดเช่นกันควยใหญ่ยาวเมื่อสักครู่ตอนนี้ค่อยๆหดตัวลงแต่ยังคับแน่นอยู่ในตูดของผมร่างกายไม่มีแรงจนต้องไหลลงมานอนที่พื้นห้องทำงานของตัวเองทั้งที่ยังมีควยของยามบริษัทคารูตูดอยู่เราสองคนนอนอยู่อย่างนั้นพักใหญ่ก่อนที่นายสมานจะดึงควยออกมาน้ำควยปริมาณมากไหลออมาจากตูดผมจนรู้สึกได้โดยไม่ใยดีนายสมานทิ้งผมไว้และเดินจากไปผมหอบร่างเปลือยเปล่าและเสื้อผ้าขาดรุ่งริ่งที่แทบจะปกปิดร่างกายไม่ได้แล้วเดินไปที่ลานจอดรถเมื่อไปถึงที่รถก็พบว่านายสมานรอผมอยู่ที่รถแล้วในมือถือของสิ่งนึงอยู่
“เอ่า เอาไปทิ้งซะจัดการกล้องวงจรปิดให้หมดแล้ว”
ผมเองนึกแปลกใจว่าทำไมยามจึงรอบคอบเช่นนี้ทั้งที่ตัวผมเองลืมนึกถึงจุดนี้ไปโดยสิ้นเชิง ผมยื่นมือไปหยิบCDที่นายสมานแต่เค้าดึงหนีไปก่อนที่ผมจะคว้าไว้ได้
“อย่าเพิ่งมีอะไรแลกเปลี่ยนกันหน่อย”
“จะเอาอะไรล่ะครับพี่สมาน”
“แหม โดนเย็ดแล้วเรียกพี่เลยนะเว้ยคุณเจ้าของบริษัทเอามือถือมากูจะถ่ายรูปมึงไว้ โพสท่าร่านๆนะ แหกหีด้วยกูอยากเห็นน้ำควยไหลออกมา”
ผมทำทีจะขัดขืนแต่ก็ไม่สามารถทำได้เพราะได้สมานรูดเอาเข็มขัดฟาดตามตัวผมจนเป็นรอยแดงเต้มไปหมดผมจำต้องยอมให้ไปในที่สุดเมื่อถ่ายจนพอใจนายสมานยื่นมือถือคืนให้ผม
“เอาคืนไปเผื่ออยากรำลึกความหลัง ตัวเลอะหมดเลย มานี่จะพาไปล้างตัว”
การล้างตัวในที่นี้ไม่ใช้การพาไปห้องน้ำแต่อย่างใดแต่เป็นการเยี่ยวรดผมตั้งแต่หัวลงมา
“นึกดีๆ นึกให้ออกล่ะ”
คำพูดก่อนจากกันทำให้ผมคิดหนักว่าทำไมนายสมานพูดแบบนั้นผมเดินเข้ามาในรถในใจยังคิดถึงสิ่งที่นายสมานพูดและขับรถออกจากบริษัทไปพร้อมกับความสงสัย
-----------จบ--------

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น